Odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania

1.Czy w tym roku odbędą się zaplanowane I Komunie Święte?

Ks. Biskup dekretem z 2 kwietnia 2020 r. przeniósł wszystkie I Komunie Święte w diecezji na październik 2020 r. i poprosił księży, aby jak najszybciej ustalili nowe terminy dla swoich parafii oraz poinformowali o tym rodziców.

Do tego czasu gorąco prosimy, aby pomóc dzieciom w katechizacji, poznawaniu prawd wiary i nauce modlitwy.

2. Co zrobić, jeśli nie mogę się wyspowiadać?

Kodeks Prawa Kanonicznego (kan. 960-961) oraz ostatnie nauki papieża Franciszka zachęcają, by w sytuacji niemożliwości fizycznej skorzystania ze spowiedzi przez penitenta wzbudził on w sobie żal doskonały za popełnione grzechy. Jest to praktyka stosowana od dawna w przypadku, gdy nie ma sposobności do wyspowiadania się, ale zakłada ona zamiar skorzystania z tego sakramentu jak najszybciej, jak tylko będzie to możliwe.

Katechizm Kościoła Katolickiego w nr 1452 objaśnia, że „żal, który wypływa z miłości do Boga miłowanego nade wszystko, jest nazywany żalem doskonałym lub żalem z miłości. Taki żal odpuszcza grzechy powszednie. Przynosi on także przebaczenie grzechów śmiertelnych, jeśli zawiera mocne postanowienie przystąpienia do spowiedzi sakramentalnej, gdy tylko będzie to możliwe”.

Przy tej okazji przypominamy, że Stolica Apostolska nigdy nie zezwoliła na spowiedź przez Internet czy przez telefon!

3. Odprawiam I Piątki Miesiąca. Co robić?

Wskazania Konferencji Episkopatu Polski mówią: „Jeśli w trakcie odprawiania praktyki pięciu sobót oraz dziewięciu piątków miesiąca nie jest możliwe spełnienie warunku przyjęcia sakramentalnej Komunii w okresie epidemii, nie ulega przerwaniu ciągłość owoców, a więc nie trzeba tej praktyki zaczynać od nowa, a jedynie przedłużyć tę praktykę o kolejny miesiąc”.

Na pewno warto pamiętać, że Bóg „rozumie” obecną sytuację i zdaje sobie sprawę z tego, że mamy pragnienie pójścia do spowiedzi i Komunii w pierwszy piątek, lecz nie ma fizycznych możliwości z powodu epidemii.

Jeśli względy bezpieczeństwa i aktualne przepisy prawne na to pozwalają – umów się z księdzem indywidualnie na spowiedź i poproś o Komunię świętą.

Jeśli względy bezpieczeństwa lub przepisy prawne nie pozwalają na spowiedź lub przyjęcie Komunii świętej w kościele – gdy trwasz w grzechu ciężkim, wzbudź w sobie żal doskonały i pragnienie przyjęcia Komunii Świętej duchowo. Do istoty pierwszych piątków należy bowiem przede wszystkim przyjęcie Komunii wynagradzającej za grzechy swoje i całego świata.

Zatem połączenie żalu doskonałego (czyli nasza decyzja nawrócenia) oraz pragnienie zjednoczenia się z Jezusem w Komunii świętej wydaje się być jak najbardziej spełnieniem pragnienia Serca Pana Jezusa i wypełnieniem praktyki pierwszych piątków miesiąca. Różnicą jest jedynie sposób – normalnie czynimy to idąc fizycznie do kościoła. W czasie epidemii, z powodu wyższej konieczności, wystarczająca jest nasza dyspozycja duchowa – w wielu przypadkach jest ona dużo ważniejsza, niż np. zewnętrzny, ale pusty akt naszej pobożności.

Rodziców zachęcamy, aby rozeznali, która forma obchodzenia pierwszych piątków miesiąca będzie dla dziecka bezpieczniejsza (wyjście do kościoła czy modlitwa w domu). Prosimy o wytłumaczenie dzieciom, że najważniejsze jest to, co to, co jest w sercu. Pan Jezus widzi nasze chęci i pragnienia i z pewnością zaliczy nam ten pierwszy piątek, o ile zrobimy wszystko, co w naszej mocy, aby tak samo pomodlić się w domu. Choć może to być trudne do wytłumaczenia, epidemia jest być wspaniałą okazją, żeby w bardzo krótkim czasie dojść do wielkiej dojrzałości duchowej (zarówno u rodziców, jak i u dzieci) oraz odkryć na czym polega istota wiary – najpierw to, co w sercu, a potem to, co w sercu ma być widać w naszej modlitwie, religijności i w codziennym zachowaniu.

Żal doskonały –  płynący z miłości do Boga nad wszystko umiłowanego, wyrażony w szczerej prośbie o przebaczenie (takiej, jaką penitent jest obecnie w stanie wyrazić), i któremu towarzyszy stanowcze postanowienie, aby jak najszybciej przystąpić do spowiedzi sakramentalnej, uzyskują przebaczenie grzechów, nawet śmiertelnych (por. KKK, nr 1452).

Komunia duchowa – jeśli to możliwe, warto – tak jak w każdy pierwszy piątek miesiąca – przeżyć Mszę Świętą wykorzystując środki przekazu, wzbudzić w sercu pragnienie zjednoczenie się z Jezusem, mieć w sercu intencję zadośćuczynienia Najświętszemu Sercu Pana Jezusa i po Mszy św. odmówić Litanie do Serca Jezusa wraz za Aktem Poświęcenia Sercu Jezusowemu. Jeśli nie jest możliwe uczestnictwo we Mszy świętej – wystarczy akt samej duchowej Komunii Świętej.

LINK DO DOKUMENTU EPISKOPATU

4. Czy jeśli nie pójdę na Mszę św. w czasie epidemii mam grzech ciężki?

Ks. Biskup Marian Rojek udzielił dyspensy, która zwalnia z obowiązku uczestnictwa ze Mszy świętej w czasie epidemii. Dyspensa oznacza, że nie idąc w niedzielę na Mszę nie zaciągasz grzechu ciężkiego i nie trzeba się z tego później spowiadać.

Biskup diecezjalny zachęca w tym czasie wszystkich diecezjan do włączania się w transmisje Eucharystii za pośrednictwem mediów elektronicznych oraz wzywaa do gorliwej modlitwy i podejmowania uczynków miłosierdzia, szczególnie wobec osób starszych, chorych, samotnych i znajdujących się w trudnej sytuacji życiowej.

5. Jak oglądać transmisję Mszy św. w domu?

Krótkie rady jak to zrobić:

– Zaplanuj wcześniej godzinę i miejsce, gdzie będziesz przeżywać Mszę Świętą w domu;

– Spróbuj zebrać całą rodzinę – masz wtedy pewność, że nikt nie będzie przeszkadzał i np. w tym czasie nie będzie robił kawy;

– Wyłącz wszystkie urządzenia, które mogłyby skupić twoją uwagę zwłaszcza telefon;

– Dobrze jest niedaleko telewizora/radia/komputera postawić stół, a na nim krzyż, zapalić świecę, położyć Pismo Święte.

– Ubierz się stosownie, tak jakbyś był kościele. Pozwoli ci to uzmysłowić sobie, że przeżywasz niedzielę – dzień świąteczny i spotkanie z Bogiem.

– Zachowuj się, jakbyś był w kościele: kiedy jest czas, by stać – stój, kiedy czas na siedzenie – siedź, kiedy klęczenie – klęknij;

– Odpowiadaj i śpiewaj tak, jakbyś był obecny fizycznie na Mszy Świętej w kościele;

– Wzbudź w swoim sercu żal doskonały i w momencie Komunii Świętej postaraj się wzbudzić w sobie głęboki akt wiary w obecność Jezusa Chrystusa w Najświętszym Sakramencie, następnie zapragnij zjednoczenia z Nim i wyznaj mu miłość – będzie tzw. Komunia Święta Duchowa.

6. Czy Komunia Św. Duchowa ma taką samą wartość jak fizyczna?

Tak. W sytuacji, w której osoba odpowiednio dysponowana (w stanie łaski uświęcającej) nie ma dostępu do Ciała lub Krwi Pańskiej (np. choroba, podróż, brak szafarza), może dostąpić skutków sakramentu Eucharystii poprzez zwrócenie się do Chrystusa z prośbą wyrażającą pragnienie zjednoczenia sakramentalnego. Akt taki nazywany jest tradycyjnie komunią duchową i w świetle nauczania Soboru Trydenckiego ma takie same skutki w porządku łaski jak spożycie Ciała lub Krwi Pańskiej.

Praktyczne wskazówki – Komunia duchowa zakłada trzy akty: akt wiary w realną obecność Jezusa Chrystusa w Eucharystii; akt miłości skierowanej ku Jezusowi oraz akt pragnienia osobistego spotkania z Jezusem.

Słowa, którymi zapraszamy Pana, powinny być proste, szczere, żarliwe. Podobnymi słowami i z otwartym sercem można przyjmować Jezusa w komunii duchowej dowolną ilość razy, w dowolnym czasie i w dowolnym miejscu, zwłaszcza w czasach zarazy.

Przykładowa modlitwa:

Wierzę o słodki Jezu, że jesteś rzeczywiście obecny pod postaciami chleba i wina. Kocham Cię z całego serca! Żałuję za grzechy, którymi Cię obraziłem(am). Przyjdź do serca mojego, o Ty jedyne pragnienie moje! Rzucam się w Twoje objęcia, oddaję Ci się cały(a), o jedyny przedmiocie mej miłości. Nie dopuść, abym się kiedy miał(a) oderwać od Ciebie!

Warto także przytoczyć słowa Benedykta XVI z adhortacji Sacramentum Caritatis: “Nawet wtedy, kiedy nie jest możliwe przystąpienie do sakramentalnej Komunii, uczestnictwo we Mszy św. pozostaje konieczne, ważne, znaczące i owocne. W tej sytuacji dobrze jest żywić pragnienie pełnego zjednoczenia z Chrystusem, za pomocą, na przykład, praktyki komunii duchowej, przypomnianej przez Jana Pawła II i polecanej przez świętych mistrzów życia duchowego.” (Rzym 2007, nr 55).

7. Czy przyjmując Komunię Świętą można zarazić się wirusem?

Tak. Wirus może przenieść się zarówno przez ręce kapłana, jak i przez komunikanty z Ciałem Pańskim. Ksiądz jest takim samym człowiekiem, jak inni, a święcenia kapłańskie nie chronią go w magiczny sposób przed zarażeniem. Podobnie jest z Eucharystią – katolicka nauka o przeistoczeniu (transsubstancjacji) mówi, że po konsekracji chleb i wino, choć stają się Ciałem i Krwią Pańską, zachowują swoje wszystkie ludzkie właściwości chleba i wina, a więc np. mogą się zepsuć i przenosić zarazki.

Wynika to z prawdy o Wcieleniu Syna Bożego, który będąc Bogiem stał się również człowiekiem. Te dwie natury Jezusa Chrystusa (boska i ludzka) nie znoszą siebie wzajemnie, tylko razem ze sobą współistnieją, zachowując swoje kompetencje.